พิริย,พิริย-,พิริยะ
คำในภาษาไทย
หมายถึง [พิริยะ-] น. ความหมั่น, ความกล้า; คนกล้า, คนแข็งแรง, นักรบ. (ป. วิริย; ส. วีรฺย ว่า ความหมั่น, ความกล้า).
คำในภาษาไทย
หมายถึง [พิริยะ-] น. ความหมั่น, ความกล้า; คนกล้า, คนแข็งแรง, นักรบ. (ป. วิริย; ส. วีรฺย ว่า ความหมั่น, ความกล้า).
![พิริย,พิริย-,พิริยะ ความหมาย หมายถึงอะไร?, คำในภาษาไทย พิริย,พิริย-,พิริยะ หมายถึง [พิริยะ-] น. ความหมั่น, ความกล้า; คนกล้า, คนแข็งแรง, นักรบ. (ป. วิริย; ส. วีรฺย ว่า ความหมั่น, ความกล้า).](https://www.xn--12cn5cawwn1j7b.com/images/word/thai-thai/พิริย-พิริย-พิริยะ-159956.png?v=2019-01-24T17:15:48Z "พจนานุกรม ไทย แปล ไทย หาความหมายของคำภาษาไทย พร้อมคำอ่าน: พิริย,พิริย-,พิริยะ")