พิริยพฤนท์

คำในภาษาไทย

หมายถึง [พิริยะพฺรึน] น. หมู่นักรบ, พลนักรบ. (ป. วิริย + ส. วฺฤนฺท).

พิริยพฤนท์ อ่านว่า

อ่านว่า /พิ-ริ-ยะ-พฺรึน/

 ภาพประกอบพิริยพฤนท์

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน