พิริยพฤนท์คำในภาษาไทยหมายถึง [พิริยะพฺรึน] น. หมู่นักรบ, พลนักรบ. (ป. วิริย + ส. วฺฤนฺท).พิริยพฤนท์ อ่านว่าอ่านว่า /พิ-ริ-ยะ-พฺรึน/ ภาพประกอบพิริยพฤนท์ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันพกนุ่นพกุระพกุลพงศ,พงศ-,พงศ์พงศาพญาลอพญาโศกพญาไทยพณิชพนธาราพนมมือพนมศก