พิสมัย

คำในภาษาไทย

หมายถึง [พิดสะไหฺม] น. ความรัก, ความปลื้มใจ, ความชื่นชม. ก. รักใคร่หลงใหล เช่น ฉันไม่เห็นจะพิสมัยเธอเลย. ว. ควรชม. (ส. วิสฺมย; ป. วิมฺหย ว่า ความแปลกใจ).

อ่านว่า /พิด-สะ-ไหฺม/

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน