คำในภาษาไทย
พื้นเพ
หมายถึง น. หลักแหล่ง เช่น พื้นเพเป็นคนนครปฐม, อาชีพของวงศ์ตระกูล เช่น พื้นเพเป็นพ่อค้า.
หมายถึง น. หลักแหล่ง เช่น พื้นเพเป็นคนนครปฐม, อาชีพของวงศ์ตระกูล เช่น พื้นเพเป็นพ่อค้า.
คนเก่าคนแก่ พกนุ่น พกุระ พกุล พงศ,พงศ-,พงศ์ พงศา พญาลอ พญาไทย ภูมิ รากฐาน หลักฐาน ไม่รู้จักหัวนอนปลายตีน
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ