คำในภาษาไทย
ฟั่นเฟือน
หมายถึง ว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือน จิตใจฟั่นเฟือน.
หมายถึง ว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือน จิตใจฟั่นเฟือน.
คนเสมือนไร้ความสามารถ บ้า ฟอง ฟองฟอด ฟองเต้าหู้ ฟัก ฟ้อนลาวแพน สติฟั่นเฟือน สติวิปลาส สัญญาวิปลาส เลอะเลือน เสียสติ
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ