มังสี
คำในภาษาไทย
หมายถึง (กลอน) ว. เนื้องาม, ผิวงาม, เช่น เฉกโฉมแม่มังสี เสาวภาคย์ กูเอย. (นิ. นรินทร์).
หมายถึง น. พานรูปรีใช้รองสังข์รดนํ้าเป็นต้น.
คำในภาษาไทย
หมายถึง (กลอน) ว. เนื้องาม, ผิวงาม, เช่น เฉกโฉมแม่มังสี เสาวภาคย์ กูเอย. (นิ. นรินทร์).
หมายถึง น. พานรูปรีใช้รองสังข์รดนํ้าเป็นต้น.