คำในภาษาไทย
มีหน้า
หมายถึง ว. ไม่รู้สึกอาย (ใช้ในความแดกดัน รังเกียจ หรือดูหมิ่น), มักใช้กับคํา ยัง เช่น โกรธกันแล้วยังมีหน้ามาพูด เก่าไม่ใช้ ยังมีหน้ามายืมใหม่อีก.
หมายถึง ว. ไม่รู้สึกอาย (ใช้ในความแดกดัน รังเกียจ หรือดูหมิ่น), มักใช้กับคํา ยัง เช่น โกรธกันแล้วยังมีหน้ามาพูด เก่าไม่ใช้ ยังมีหน้ามายืมใหม่อีก.
คมสัน ที่ปรึกษา นายทะเบียน นิติการ บ้องแบ๊ว ผู้จัดการ มึนซึม สิตามัน หมากกระเตอะ,หมากหน้ากระเตอะ อัศวมุข,อัศวมุขี เจ้าหน้าที่ แปปลายเต้า
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ