รำพึงรำพัน

คำในภาษาไทย

หมายถึง ก. พูดอย่างที่คิดคำนึงอยู่ เช่น เขารำพึงรำพันว่า โลกนี้น่าอยู่จริงหนอ.

 ภาพประกอบรำพึงรำพัน

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน