รื่น

คำในภาษาไทย

หมายถึง ว. ชื่น, สบาย, เช่น ฟังเสียงรื่นหู ดูทิวทัศน์รื่นตา เสียใจแต่แสร้งทำหน้ารื่น.

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน