ลูกคั่นคำในภาษาไทยหมายถึง น. เครื่องประดับเป็นลูกกลม ๆ เป็นต้น ใช้คั่นระหว่างตะกรุดหรือลูกประคำ. ภาพประกอบลูกคั่น คำในภาษาไทยที่คล้ายกันคั่นลูกลูกกรุงลูกคลื่นลูกผีลูกคนลูกลิงลูกค่างลูกสะกดลูกเวรลูกกรรมล่ก ๆสุดลูกหูลูกตาหลานเหลน