ว่ายหล้า

คำในภาษาไทย

หมายถึง (วรรณ) ก. ท่องเที่ยวไปในแผ่นดิน, เขียนเป็น หว้ายหล้า ก็มี เช่น เปนขุนยศยิ่งฟ้า ฤๅบาปจำหว้ายหล้า หล่มล้มตนเดียวฯ. (ลอ).

 ภาพประกอบว่ายหล้า

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน