คำในภาษาไทย
สาปแช่ง
หมายถึง ก. กล่าวมุ่งร้ายให้ผู้อื่นเป็นอันตรายอย่างร้ายแรง เช่น สาปแช่งไม่ให้ผุดให้เกิด.
หมายถึง ก. กล่าวมุ่งร้ายให้ผู้อื่นเป็นอันตรายอย่างร้ายแรง เช่น สาปแช่งไม่ให้ผุดให้เกิด.
กรสาปน,กรสาปน์ ป้อย ฝนตกก็แช่ง ฝนแล้งก็ด่า ศาป,ศาป- ศาปมุกติ์ ศาปานต์ ส สาป,สาปสรร สาปส่ง เจ้าประคู้น แช่ง แช่งชักหักกระดูก
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ