ห่วงคำในภาษาไทยหมายถึง น. เครื่องคล้อง เช่น ห่วงประตู, ของที่เป็นวง. ก. ผูกพัน, กังวลถึง, มีใจพะวงอยู่. ภาพประกอบห่วง คำในภาษาไทยที่คล้ายกันพะว้าพะวังมัวพะวงระลวงละล้าละลังหกหาห่วงมาคล้องคอห่วงคล้องคอห่วงหน้าพะวงหลังห่วงหน้าห่วงหลังอะร้าอร่ามเป็นห่วงใจจดใจจ่อ
