อภิสมโพธิ,อภิสัมโพธิ
คำในภาษาไทย
หมายถึง [อะพิสมโพด, -สําโพทิ] น. ความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).
คำในภาษาไทย
หมายถึง [อะพิสมโพด, -สําโพทิ] น. ความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).