อสงไขย

คำในภาษาไทย

หมายถึง [อะสงไข] ว. มากจนนับไม่ถ้วน. น. ชื่อมาตรานับจํานวนใหญ่ที่สุด คือ โกฏิยกกําลัง ๒๐. (ป. อสงฺเขยฺย; ส. อสํขฺย).

อ่านว่า /อะ-สง-ไข/

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน