อารัญญิก,อารัณยกะ,อารัณยกะ

หมายถึง [-รันยิก, -รันยะกะ] ว. เกี่ยวกับป่า, เกิดในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺก; ส. อารณฺยก).