อุปโลกน์คำในภาษาไทยหมายถึง [อุปะโหฺลก, อุบปะโหฺลก] ก. ยกกันขึ้นเป็น เช่น อุปโลกน์ให้เป็นหัวหน้า, อปโลกน์ ก็ว่า. (ป. อปโลกน).อุปโลกน์ อ่านว่าอ่านว่า /อุ-ปะ-โหฺลก/ /อุบ-ปะ-โหฺลก/ ภาพประกอบอุปโลกน์ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันอกอกจะแตกอกนิษฐ์อกรรมกริยาอกรวบอกรากล้วยอกสั่นขวัญแขวนอกอีปุกแตก,อกอีแป้นแตกอกเมืองอกแลอกไหม้ไส้ขมอปโลกน์,อปโลกน์,อุปโลกน์