อุปโลกน์

คำในภาษาไทย

หมายถึง [อุปะโหฺลก, อุบปะโหฺลก] ก. ยกกันขึ้นเป็น เช่น อุปโลกน์ให้เป็นหัวหน้า, อปโลกน์ ก็ว่า. (ป. อปโลกน).

อุปโลกน์ อ่านว่า

อ่านว่า /อุ-ปะ-โหฺลก/ /อุบ-ปะ-โหฺลก/

 ภาพประกอบอุปโลกน์

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน