เคื้อ

คำในภาษาไทย

หมายถึง (ถิ่น; กลอน; โบ) น. เครือ, เชื้อสาย, เช่น เคื้อคู ว่า เชื้อสายของครู. (ม. คําหลวง กุมาร).

หมายถึง (กลอน) ว. งาม, โดยมากเป็น อะเคื้อ.

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน