เฉลียง

คำในภาษาไทย

หมายถึง [ฉะเหฺลียง] น. ส่วนของโบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญที่ต่อออกมาโดยรอบ หรือส่วนของเรือนที่ต่อออกมาด้านหัวและท้ายเรือน สําหรับนั่งเล่นหรือเดินติดต่อกันเป็นต้น. ว. เฉียง.

เฉลียง อ่านว่า

อ่านว่า /ฉะ-เหฺลียง/

 ภาพประกอบเฉลียง