เฉื่อย,เฉื่อย,เฉื่อย ๆ
คำในภาษาไทย
หมายถึง ว. เรื่อย ๆ, ช้า ๆ, เช่น ลมเฉื่อย ลมพัดเฉื่อย ๆ, ไม่รีบร้อน, อืดอาด, เช่น คนเฉื่อย ทํางานเฉื่อย ๆ.
คำในภาษาไทย
หมายถึง ว. เรื่อย ๆ, ช้า ๆ, เช่น ลมเฉื่อย ลมพัดเฉื่อย ๆ, ไม่รีบร้อน, อืดอาด, เช่น คนเฉื่อย ทํางานเฉื่อย ๆ.