เดียรถีย์คำในภาษาไทยหมายถึง [-ระถี] น. นักบวชภายนอกพระพุทธศาสนาในอินเดียสมัยพุทธกาล. (ส. ตีรฺถิย; ป. ติตฺถิย).เดียรถีย์ อ่านว่าอ่านว่า /เดียน-ระ-ถี/ ภาพประกอบเดียรถีย์ คำในภาษาไทยที่คล้ายกันทิคัมพรอเหตุกทิฐิเกงกอย,-เกงกอยเกชา,เกอิชาเกณฑ์เกดเก็ดเก่งแต่ปากเก้กัง,เก้ ๆ กัง ๆเก้งก้างเก๊กเศวตัมพร,เศวตามพร
![เดียรถีย์ ความหมาย หมายถึงอะไร?, คำในภาษาไทย เดียรถีย์ หมายถึง [-ระถี] น. นักบวชภายนอกพระพุทธศาสนาในอินเดียสมัยพุทธกาล. (ส. ตีรฺถิย; ป. ติตฺถิย).](https://www.xn--12cn5cawwn1j7b.com/images/word/thai-thai/เดียรถีย์-149433.png?v=2019-01-25T20:19:39Z "พจนานุกรม ไทย แปล ไทย หาความหมายของคำภาษาไทย พร้อมคำอ่าน: เดียรถีย์")