เดียวดาย

คำในภาษาไทย

หมายถึง ว. คนเดียวเท่านั้น, แต่ลําพังผู้เดียว, เช่น อยู่เดียวดาย.

 ภาพประกอบเดียวดาย

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน