เยา

หมายถึง น. อาการที่ทองไม่แล่นติดต่อกันโดยตลอดในการหล่อ.

หมายถึง ว. เบา, อ่อน, น้อย เช่น ราคาเยา, มักใช้เข้าคู่กับคำ ย่อม เป็น ย่อมเยา เช่น ราคาย่อมเยา.