เหง้า

คำในภาษาไทย

หมายถึง [เหฺง้า] น. ลําต้นที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด เช่น ขิง กระวาน ที่จมอยู่ใต้ดิน; ต้นเดิม, ต้นวงศ์.

เหง้า อ่านว่า

อ่านว่า /เหฺง้า/

 ภาพประกอบเหง้า

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน