เหี่ยวแห้ง

คำในภาษาไทย

หมายถึง ว. เหี่ยวแล้วค่อย ๆ แห้งไป เช่น ใบไม้เหี่ยวแห้ง. ก. ขาดความสดชื่นเพราะหดหู่ใจ เช่น จิตใจเหี่ยวแห้ง, แห้งเหี่ยว ก็ว่า.

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน