แกว
คำในภาษาไทย
หมายถึง น. (๑) พริกแกว. [ดู ขี้หนู ๑ (๑)]. (๒) มันแกว. (ดู มันแกว).
หมายถึง น. เบาะแส, ระแคะระคาย, ในคําว่า รู้แกว.
หมายถึง น. คนชาติหนึ่งในเขตตังเกี๋ย.
หมายถึง น. เรียกไม้ยาว ๆ ที่ผูกเบ็ดที่ปลายสําหรับชักกบในรูว่า ขอแกว.
คำในภาษาไทย
หมายถึง น. (๑) พริกแกว. [ดู ขี้หนู ๑ (๑)]. (๒) มันแกว. (ดู มันแกว).
หมายถึง น. เบาะแส, ระแคะระคาย, ในคําว่า รู้แกว.
หมายถึง น. คนชาติหนึ่งในเขตตังเกี๋ย.
หมายถึง น. เรียกไม้ยาว ๆ ที่ผูกเบ็ดที่ปลายสําหรับชักกบในรูว่า ขอแกว.