คำในภาษาไทย
แน่
หมายถึง ว. แท้, จริง, ไม่เป็นอื่น, เช่น ทําแน่ ไปแน่; เก่ง, มีฝีมือดี, เช่น คนนี้มือแน่มาก.
หมายถึง ว. แท้, จริง, ไม่เป็นอื่น, เช่น ทําแน่ ไปแน่; เก่ง, มีฝีมือดี, เช่น คนนี้มือแน่มาก.
จริง,จริง ๆ ชำงัด ดีหลี ถ่อง นิยต,นิยต- วันยังค่ำ เที่ยง เน่ง แน่,แน่,แน่นิ่ง แวน แหง,แหง,แหง ๆ แหงแก๋
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ