แพศย์

คำในภาษาไทย

หมายถึง [แพด] น. คนในวรรณะที่ ๓ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี ๔ วรรณะ ได้แก่ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ และศูทร. (ส. ไวศฺย; ป. เวสฺส).

แพศย์ อ่านว่า

อ่านว่า /แพด/

 ภาพประกอบแพศย์

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน