แยงแย้

หมายถึง น. ไม้จําพวกเฟินเลื้อย ต้นเป็นเถาสั้น รากกระด้าง สีดําแดง เกาะตามหลืบหิน ใบคล้ายใบมะคําไก่. (พจน. ๒๔๙๓).