แรงหนีศูนย์กลาง

คำในภาษาไทย

หมายถึง (ฟิสิกส์) น. แรงที่กระทําต่อเทหวัตถุในขณะที่เทหวัตถุนั้นเคลื่อนที่เป็นทางวงกลม แรงนี้มีแนวทิศออกจากจุดศูนย์กลางของทางวงกลมนั้น และมีขนาดเท่ากับแรงสู่ศูนย์กลาง. (อ. centrifugal force).

 ภาพประกอบแรงหนีศูนย์กลาง

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน