แวง

หมายถึง ก. ล้อมวง.

หมายถึง (ถิ่น-อีสาน) น. ต้นปรือ. [ดู ปรือ ๑ (๑)].

หมายถึง ว. ยาว, แถว; เรียกเส้นลองจิจูดว่า เส้นแวง. (ข.).

หมายถึง น. ดาบ.