แหง

คำในภาษาไทย

หมายถึง [แหฺง] ว. อาการของหน้าที่แสดงความเก้อหรือจนปัญญา ในคำว่า หน้าแหง; ค้างอยู่ เช่น ยิงฟันแหง คอยแหง.

แหง อ่านว่า

อ่านว่า /แหฺง/

 ภาพประกอบแหง

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน