คำในภาษาไทย
โด่งดัง
หมายถึง ว. แพร่สนั่นไป, เป็นที่เลื่องลือ.
หมายถึง ว. แพร่สนั่นไป, เป็นที่เลื่องลือ.
กระเดื่อง ช้างเผือก ทิศาปาโมกข์ บันลือ ลือชา,ลือชาปรากฏ ลือชื่อ ลือลั่น เฟื่อง เมาะตาโยกัก เรือง,เรือง ๆ เรืองนาม โลหัช
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ