โหยกเหยก

คำในภาษาไทย

หมายถึง [โหฺยกเหฺยก] ว. ไม่อยู่กับร่องกับรอย, ไม่แน่นอน, (ใช้แก่การพูด), เช่น พูดจาโหยกเหยก; โยเย, ขี้อ้อน, ร้องไห้งอแง, (ใช้แก่เด็ก) เช่น เด็กคนนี้โยเยโหยกเหยกจริง.

อ่านว่า /โหฺยก-เหฺยก/

 ภาพประกอบ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน