โอปปาติกะ

คำในภาษาไทย

หมายถึง [โอปะ-] น. ผู้เกิดผุดขึ้นโดยไม่ต้องอาศัยพ่อแม่ อาศัยอดีตกรรม ได้แก่เทวดา พรหม สัตว์นรก เปรต อสุรกาย, อุปปาติกะ ก็เรียก. (ป.).

โอปปาติกะ อ่านว่า

อ่านว่า /โอ-ปะ-ปา-ติ-กะ/

 ภาพประกอบโอปปาติกะ

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน