ไทเทรต

คำในภาษาไทย

หมายถึง [-เทฺรด] ก. หยดสารละลายหนึ่งจากหลอดแก้วที่มีขีดบอกปริมาตรซึ่งเรียกว่าบิวเรตต์ลงในสารละลายอื่นซึ่งทราบปริมาตรแล้ว เพื่อให้ทําปฏิกิริยาเคมีกันจนกระทั่งปฏิกิริยาสิ้นสุด. (อ. titrate).

ไทเทรต อ่านว่า

อ่านว่า /ไท-เทฺรด/

 ภาพประกอบไทเทรต

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน