ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เฉวียน, เกษียน, เกียจ, ตะล่อม, ล้อเลื่อน, ตะลอง, สกฏ,สกฏ-,สกฏะ, สัตถ,สัตถ-,สัตถ-, บั้น, เล่ม
เกวียน
หมายถึง[เกฺวียน] น. ยานชนิดหนึ่ง มีล้อ ๒ ล้อ ใช้ควายหรือวัวเทียม, ลักษณนามว่า เล่ม; ชื่อมาตราตวง ๘๐ สัด หรือ ๑๐๐ ถัง เป็น ๑ เกวียน.
ตะล่อม
หมายถึงน. อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๔ เกวียน, และ ๕ ตะล่อม เป็น ๑ ยุ้ง.
ล้อเลื่อน
หมายถึงน. คำรวมเรียกรถต่าง ๆ; (กฎ) ยานพาหนะอันประกอบด้วยเพลาและล้อซึ่งเคลื่อนไปด้วยกำลังคนหรือสัตว์ เช่น รถ เกวียน.
ยาน
หมายถึงน. เครื่องนำไป, พาหนะต่าง ๆ เช่น รถ เกวียน เรือ, มักใช้เข้าคู่กับคำ พาหนะ เป็น ยานพาหนะ. (ป., ส.).
ตะลอง
หมายถึงน. อัตราตวงของโบราณ มีพิกัดเท่ากับ ๔ กระชุก, และ ๔ ตะลอง เป็น ๑ เกวียน.
สกฏ,สกฏ-,สกฏะ
หมายถึง[สะกะตะ-] น. เกวียน. (ป.).
สัตถ,สัตถ-,สัตถ-
หมายถึง(แบบ) น. เกวียน. (ป.; ส. สารฺถ).
บั้น
หมายถึงน. ชื่อมาตราตวงข้าว ๒ บั้น เป็น ๑ เกวียน.
เล่ม
หมายถึงลักษณนามสำหรับเรียกสิ่งของบางชนิดที่มีลักษณะยาวเรียวอย่างมีด หอก พาย เข็ม เช่น มีดเล่มหนึ่ง เข็ม ๒ เล่ม, ใช้เรียกเกวียนหรือสมุดหนังสือว่า เล่ม ด้วย เช่น เกวียน ๒ เล่ม หนังสือ ๓ เล่ม สมุด ๔ เล่ม.
ศกฏะ
หมายถึง[สะกะตะ] น. เกวียน. (ส.; ป. สกฏ).
อักขะ
หมายถึง[-ขะ] น. เพลา, เพลาเกวียนหรือรถ; เกวียน; กระดูกไหปลาร้า. (ป.; ส. อกฺษ).
กงเกวียน
หมายถึงน. ล้อเกวียน.