ตัวกรองผลการค้นหา
ไล่เสียง
หมายถึงก. ไล่ระดับเสียงดนตรีจากเสียงต่ำไปหาสูงหรือจากเสียงสูงไปหาต่ำ เพื่อให้เสียงตรงกับโน้ตเพลง.
ว่าสาดเสียเทเสีย
หมายถึง(สำ) ก. ว่าอย่างเจ็บแสบทำให้เสียหายอย่างรุนแรง.
สีเสียดแก่น
หมายถึงดู สีเสียด ๑ (๑).
สีเสียดเปลือก
หมายถึงดู สีเสียด ๑ (๒).
สุดเสียงสังข์
หมายถึง(สำ) ว. ที่ผายออกมาก (ใช้แก่ตะโพกหญิง) ในความว่า ตะโพกสุดเสียงสังข์.
เสียกำลังใจ
หมายถึงก. ทำให้กำลังใจตกหรือลดลง, รู้สึกท้อใจ, เช่น นักมวยชกแพ้เพราะเสียกำลังใจ.
เสียงกร้าว
หมายถึงว. อาการที่พูดด้วยเสียงแข็งกระด้าง เช่น เขาพูดเสียงกร้าว ไม่ยำเกรงใคร.
เสียงก้อง
หมายถึงน. เสียงดังมากอย่างเสียงในที่จำกัด เช่นในโบสถ์; เสียงดังไปได้ไกล.
เสียงแข็ง
หมายถึงว. อาการที่กล่าวออกมาอย่างยืนยันหนักแน่น เช่น เขาเถียงเสียงแข็งว่าเขาทำถูกต้องแล้ว; อาการที่พูดด้วยน้ำเสียงไม่สุภาพ เช่น อย่าพูดเสียงแข็งกับพ่อแม่. น. คะแนนเสียงดี เช่น ในพื้นที่นี้เขามีเสียงแข็งมาก คงได้รับเลือกตั้งแน่.
เสียงทอง
หมายถึงว. มีเสียงเพราะเป็นพิเศษทำให้มีคนนิยมมาก เช่น เขาเป็นนักร้องเสียงทอง.
เสียงนกเสียงกา
หมายถึง(สำ) น. ความเห็นของคนที่ไม่มีอำนาจ เช่น เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ น่าจะฟังเสียงนกเสียงกาบ้าง.
เสียงปร่า
หมายถึงน. เสียงพูดที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ ตรงข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริง, เสียงตอบรับที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ.