ค้นเจอ 675 รายการ

ขนานน้ำ

หมายถึงน. ท่าที่เอาเรือ ๒ ลำมาจอดเทียบเคียงกันแล้วปูกระดานเพื่อให้ขึ้นลงสะดวก.

รากค้ำ

หมายถึงน. รากของพืชบางชนิด เช่น โกงกาง ข้าวโพด เตย ที่งอกออกมาเพื่อค้ำพยุงลำต้น.

ค่าคบ

หมายถึงน. ง่ามต้นไม้ที่กิ่งใหญ่กับลำต้นแยกกัน, คบ หรือ คาคบ ก็เรียก.

เครง,เครงครา

หมายถึง[เคฺรง, -คฺรา] ว. อึกทึก, กึกก้อง, เช่น หนึ่งกล้วยออกเครือเครงครา กลางลำมายา. (อภิไธยโพธิบาทว์).

ฝีประคำร้อย

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง เกิดขึ้นบริเวณลำคอ เป็นเม็ดเรียงกันรอบคอ.

ลำมะลอก

หมายถึงน. ชื่อไผ่ชนิด Dendrocalamus longispathus Kurz ในวงศ์ Gramineae ลำใหญ่ ไม่มีหนาม.

ประคำร้อย

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่งเกิดขึ้นบริเวณลำคอ เป็นเม็ดเรียงกันรอบคอ.

ปูเล

หมายถึงน. เรียกส่วนล่างของทางใบที่หุ้มรอบลำต้นหมากเมื่อแก่จัดแล้วหลุดลงมาว่า กาบปูเล.

ไม้เลี้ยง

หมายถึงน. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa nana Roxb. ในวงศ์ Gramineae ลำเล็ก ไม่มีหนาม.

กเรนทร,กเรนทร์

หมายถึง(กลอน; แผลงมาจาก กรินทร์) น. ช้าง เช่น พลคชคณหาญหัก กเรนทรปรปักษ์ ปราบประลัย. (สมุทรโฆษ).

เผาะ,เผาะ,เผาะ ๆ

หมายถึงว. เปราะ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหักไม้เปราะ เช่น ข้อเท้าข้อมือลั่นเผาะ น้ำตาร่วงเผาะ ๆ.

มหรรฆ,มหรรฆ-

หมายถึง[มะหักคะ-] ว. มีค่ามาก, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาส เช่น มหรรฆภัณฑ์ คือ สิ่งของที่มีค่ามาก. (ส. มหารฺฆ; ป. มหคฺฆ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ