ตัวกรองผลการค้นหา
อวรุทธ์,อวรุทธก
หมายถึง[อะวะรุด, อะวะรุดทะกะ] ว. ถูกขับไล่. (ป., ส.).
ภีรุกชาติ
หมายถึง[พีรุกะชาด] ว. ขี้ขลาด. (ป.).
กรีษ
หมายถึง[กะหฺรีด] (แบบ) น. คูถ, อุจจาระ, ขี้. (ส.; ป. กรีส).
ใจเสาะ
หมายถึงว. มีใจขี้กลัวหรือร้องไห้ง่าย, มีใจอ่อนแอ.
ตี่ป้าบ
หมายถึงน. ชื่อการเล่นตี่ชนิดหนึ่งใช้มือตบหลังเมื่อไล่ทัน.
ฮึย,ฮึย ๆ
หมายถึงอ. เสียงร้องไล่หรือกระตุ้นเพื่อเร่งวัวควายให้เดินหรือวิ่ง.
กินบนเรือนขี้บนหลังคา
หมายถึง(สำ) ก. เนรคุณ.
กระชิด
หมายถึงว. ชิดทีเดียว เช่น ว่องไวไล่กระชิดติดพัน. (รามเกียรติ์ ร. ๒).
อเปหิ,อัปเปหิ
หมายถึง[อะ-, อับ-] (ปาก) ก. ขับไล่. (ป. อเปหิ ว่า จงหลีกไป).
สมน้ำหน้า
หมายถึงว. คำแดกดันหรือซํ้าเติมว่าควรได้รับผลร้ายเช่นนั้น เช่น ขี้เกียจท่องหนังสือ สอบตกก็สมน้ำหน้า, (ปาก) สม ก็ว่า เช่น สมแล้วที่สอบตก เพราะขี้เกียจนัก.
กระจัด
หมายถึงก. ขับไล่; แยกย้ายออกไป เช่น ลูกหลานกระจัดพลัดพราย. (คาวี). (แผลงมาจาก ขจัด).
กำจัด
หมายถึงก. ขับไล่, ปราบ, ทำให้สิ้นไป. (ข. ขฺจาต่ ว่า พลัด, แยก).