ตัวกรองผลการค้นหา
พัง
หมายถึงก. ทลาย เช่น บ้านพัง ตึกพัง, ทำให้ทลาย เช่น พังบ้าน พังประตู.
ตำบล
หมายถึง(กฎ) น. ท้องที่ที่รวมหมู่บ้านหลายหมู่บ้านเข้าด้วยกัน และมีประกาศจัดตั้งเป็นตำบล มีกำนันเป็นหัวหน้าปกครอง.
ทางสาธารณะ
หมายถึง(กฎ) น. ทางบกหรือทางนํ้าสำหรับประชาชนใช้ในการจราจร และหมายความรวมถึงทางรถไฟและทางรถรางที่มีรถเดินสำหรับประชาชนโดยสารด้วย.
รถจักรยาน
หมายถึงน. รถถีบ; (กฎ) รถที่เดินด้วยกำลังของผู้ขับขี่ที่มิใช่เป็นการลากเข็น.
รถไฟ
หมายถึงน. รถที่พ่วงกันเป็นขบวนยาว ขับเคลื่อนโดยมีหัวรถจักรลากให้แล่นไปตามรางเหล็ก.
ยานพาหนะ
หมายถึงน. ยานต่าง ๆ มีรถและเรือเป็นต้น.
ยวดยาน
หมายถึงน. เครื่องขับขี่มีรถและเรือเป็นต้น.
ลูกบ้าน
หมายถึงน. ชาวบ้านที่อยู่ในปกครองของนายบ้าน ซึ่งในปัจจุบันได้แก่ กำนันและผู้ใหญ่บ้านหรือนายอำเภอแล้วแต่กรณี.
บ้านรับรอง
หมายถึงน. บ้านที่สร้างไว้สำหรับรับรองแขก.
ปิตุภูมิ
หมายถึง[-พูม] น. บ้านเกิด, เมืองเกิด.
ไสหัว
หมายถึงก. ขับไล่อย่างไม่เกรงใจ เช่น ไสหัวออกไปจากบ้าน.
แก่บ้าน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ผู้ใหญ่บ้าน, นายบ้าน.