ตัวกรองผลการค้นหา
โหม
หมายถึง[โหมฺ] ก. ระดม เช่น โหมกำลัง โหมไฟ.
อัจจิมา
หมายถึงน. ไฟ. ว. มีแสง, สว่าง, รุ่งเรือง. (ป.).
บุษราคัม
หมายถึง[บุดสะราคำ] น. พลอยสีเหลือง.
อัปสร
หมายถึง[อับสอน] น. นางฟ้า. (ส. อปฺสรสฺ; ป. อจฺฉรา).
ฑาหก
หมายถึง[ทาหก] น. ผู้เผา; ไฟ. (ป.).
ศานติโหม
หมายถึงน. การบูชาไฟเพื่อกำจัดเสนียดจัญไร. (ส.).
ขาง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. อัง, ทำให้ร้อน, ทำให้สุก, เช่น เอาขี้ผึ้งไปขางไฟ ว่า เอาขี้ผึ้งไปอังไฟ.
โคมลอย
หมายถึงน. ชื่อเครื่องตามไฟชนิดหนึ่งที่จุดไฟแล้วปล่อยให้ลอยไปในอากาศ. (ปาก) ว. ไม่มีมูล, เหลวไหล, เช่น ข่าวโคมลอย.
แก่ไฟ
หมายถึงว. ใช้ไฟแรงเกินไป (มักใช้แก่การหุงหรือต้มที่ใช้ไฟแรงจนเกือบไหม้).
อุตราษาฒ,อุตตราอาษาฒ,อุตตราสาฬหะ
หมายถึง[อุดตะราสาด, อุดตะราอาสาด, อุดตะราสานหะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๑ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปครุฑหรือช้างพัง, ดาวแตรงอน หรือ ดาวราชสีห์ตัวเมีย ก็เรียก. (ส. อุตฺตราษาฒ; ป. อุตฺตราสาฬฺห).
ประทีป
หมายถึงน. ไฟที่มีเปลวสว่าง (หมายเอาตะเกียง ไฟเทียน เป็นต้น), ตะเกียง, โคม. (ส. ปฺรทีป; ป. ปทีป).
กะหมอก
หมายถึง[-หฺมอก] น. ไฟ. (ดิกชนารีไทย).