ตัวกรองผลการค้นหา
ดินระเบิด
หมายถึงน. ดินปืนอย่างแรงใช้สำหรับระเบิดให้แตกทำลายไป.
ละบัด
หมายถึงก. ลัด, ผลิ, แตกใบอ่อน, แตกขนอ่อน. ว. พึ่งลัด, พึ่งผลิ, อ่อน. (โดยมากใช้ ระบัด).
มยุรอาสน์
หมายถึงน. “พระผู้มีนกยูงเป็นอาสนะ” หมายถึง พระขันทกุมารหรือพระสกันทกุมาร เพราะพระขันทกุมารทรงมีนกยูงเป็นพาหนะ.
ข้าวตอก
หมายถึงน. ข้าวเปลือกข้าวเจ้าที่เอามาคั่วให้แตกบานเป็นดอก.
ญาติเภท
หมายถึง[ยาติเพด] (แบบ) น. การแตกระหว่างญาติ. (ป.).
แพรก
หมายถึง[แพฺรก] น. ทางแยกของลำนํ้า. ก. แตก, แยก.
บ่างช่างยุ
หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบพูดส่อเสียดยุยงให้เขาแตกกัน.
ประวาล
หมายถึง[ปฺระวาน] น. หน่อหรือแขนงต้นไม้ที่แตกออก. (ส.).
ปีนเกลียว
หมายถึงว. มีความเห็นไม่ลงรอยกัน, ขัดแย้งกัน, แตกพวกหรือไม่ถูกกัน.
วิภาษ
หมายถึงก. พูดแตกต่าง, พูดแย้ง. (ส. วิ + ภาษฺ).
ปสาท
หมายถึง[ปะ-] น. ประสาท. (ป.; ส. ปฺรสาท).
อุทัช
หมายถึงว. เกิดในนํ้า. (ป., ส. อุท + ช).