ค้นเจอ 862 รายการ

ระคน

หมายถึงก. ปนหรือผสมให้เข้ากันคละกันเป็นกลุ่มเป็นพวกเป็นต้น เช่น โจทย์ระคน.

พยาม,พยามะ

หมายถึง[พะยาม, พะยามะ] น. วา คือ ระยะวาหนึ่ง. (ป. พฺยาม, วฺยาม; ส. วฺยาม).

สีหไสยา,สีหไสยาสน์

หมายถึงน. ท่านอนอย่างราชสีห์ คือ นอนตะแคงขวา แขนซ้ายพาดไปตามลำตัว เท้าซ้ายซ้อนบนเท้าขวา มือขวารองรับศีรษะด้านข้าง.

ตานหม่อน

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Vernonia elliptica DC. ในวงศ์ Compositae ช่อดอกเป็นกระจุกสีขาวปนม่วง ใช้ทำยาได้.

เจือ

หมายถึงก. เอาส่วนน้อยประสมลงไปในส่วนมากให้ระคนปนกัน ตามปรกติใช้กับของเหลว เช่น เอานํ้าเย็นเจือนํ้าร้อน. ว. ไม่แท้ไม่บริสุทธิ์เพราะมีสิ่งอื่นปนอยู่ด้วย เช่น เงินเจือ.

เอกภริยา

หมายถึง[เอกกะพะริยา, เอกพะริยา] (โบ) น. เมียหลวง.

ล้วน,ล้วน ๆ

หมายถึงว. แท้, เป็นอย่างเดียวกันหมด, ไม่มีอะไรปน, เช่น ทองล้วน เงินล้วน ๆ.

เภสัชวิทยา

หมายถึง[เพสัดชะวิดทะยา, เพสัดวิดทะยา] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยฤทธิ์ของยาหรือของสารที่มีต่อสิ่งมีชีวิต.

อาชญาศึก

หมายถึง[อาดยาสึก, อาดชะยาสึก] น. กฎหมายที่ใช้ในเวลาเกิดสงคราม.

โป๊

หมายถึงก. ส่งเสริมสิ่งที่บกพร่อง เช่น ยาโป๊

ขี้ไคล

หมายถึง(ปาก) น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, ไคล ก็ว่า.

ชะวาด

หมายถึงน. ชื่อปลาชนิดหนึ่ง เช่น ชะวาดแอบแปบปนปลอม. (เห่เรือ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ