ตัวกรองผลการค้นหา
กระบือเจ็ดตัว
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Excoecaria cochinchinensis Lour. ในวงศ์ Euphorbiaceae สูง ๑-๒ เมตร ใบด้านบนสีเขียว ด้านล่างสีแดงเลือดหมู ใช้ทำยาได้, ลิ้นกระบือ ก็เรียก, จันทบุรีเรียก ใบท้องแดง.
กระบุง
หมายถึงน. ภาชนะสานทึบรูปกลมสูง พื้นก้นเป็นสี่เหลี่ยม.
กระบู้กระบี้
หมายถึงว. บู้ ๆ บี้ ๆ, บุบ, บุบแฟบ.
กระเบ็ดกระบวน
หมายถึงน. กระบิดกระบวน, ชั้นเชิง.
กระเบียดกระตัก
หมายถึงก. เกี่ยงให้ตัวได้มาก.
กระปมกระปำ,กระปมกระเปา
หมายถึงว. ปุ่มป่ำ, ปมเปา, เป็นปมเป็นก้อน.
กระปรอก,กระปรอก,กระปอก,กระปอก
หมายถึงน. ชื่อไต้ชนิดหนึ่ง ห่อด้วยใบพลวงหลายชั้น ลูกยาวใหญ่เหมือนไต้หาง แต่ไม่มีหาง ชาวทะเลและชาวชนบทชอบใช้สำหรับหาหอย กุ้ง ปลา เพราะดวงไฟใหญ่ไม่ใคร่ดับ.
กระปรอก
หมายถึง(ถิ่น-ตะวันออก, ปักษ์ใต้) น. ชื่อเรียกเฟินอิงอาศัยหลายชนิดในสกุล Drynaria และ Platycerium วงศ์ Polypodiaceae.
กระปรอกว่าว
หมายถึงดู กระแตไต่ไม้
กระป่ำ
หมายถึงว. อร่อย เช่น อนี้ต้นหว้าหวานกระป่ำ. (ม. คำหลวง กุมาร; มัทรี).
กระปุกหลุก,กระปุ๊กลุก
หมายถึงว. อ้วนกลมน่าเอ็นดู.
กระเป๋า
หมายถึง(ปาก) น. พนักงานเก็บค่าโดยสารรถหรือเรือประจำทาง.