ตัวกรองผลการค้นหา
หางยาม
หมายถึงน. หางคันไถตอนที่มือถือ.
กำหมัด
หมายถึงน. มือที่กำเข้าให้แน่นเพื่อจะชกหรือต่อย.
ตะกุย
หมายถึงก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน.
ประตูลม
หมายถึงน. เรียกอวัยวะส่วนที่อยู่ระหว่างนิ้วมือนิ้วเท้า.
ฟายน้ำตา
หมายถึงก. เอามือเช็ดน้ำตาที่อาบหน้าอยู่.
มาลัยชายเดียว
หมายถึงน. มาลัยที่มีอุบะห้อยชายเพียงพวงเดียว, มาลัยมือ มาลัยข้อมือ หรือ มาลัยเปีย ก็เรียก.
คีบ
หมายถึงก. เอาปลายสิ่งที่เป็นง่ามเช่นคีมหรือปลายไม้ ๒ อันจับสิ่งอื่นให้อยู่.
ปาณิมุกต์
หมายถึงน. ศัสตราที่พุ่งด้วยมือ เช่น หอก หลาว. (ส.).
ปาม
หมายถึงก. ขยุ้มด้วยมือ, ซุ่มซ่ามเข้าไป, กินอย่างตะกละ.
ไม่ได้เบี้ยเอาข้าว
หมายถึง(สำ) ว. ไม่ได้อย่างหนึ่งก็ต้องเอาอีกอย่างหนึ่ง, ไม่ยอมกลับมือเปล่า.
ทองปลายแขน
หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดข้อมือ.
พยุงปีก
หมายถึงก. ประคองแขนพยุงไปด้วยมือข้างหนึ่ง แล้วใช้มืออีกข้างหนึ่งโอบรอบหลังไปสอดใต้รักแร้ของผู้ถูกพยุง.