ค้นเจอ 689 รายการ

ก่ำ

หมายถึงว. สุกใส, เข้ม, จัด, (มักใช้แก่สีแดงหรือทองที่สุก).

ประวาลปัทม์

หมายถึง[ปฺระวาละปัด] น. ดอกบัวแดง. (ส. ปฺรวาลปทฺม).

วิทรุมะ

หมายถึง[วิดทฺรุมะ] น. แก้วประพาฬสีแดง. (ส. วิทฺรุม).

หน้าตึง

หมายถึงว. มีสีหน้าเครียดหรือขุ่นเคือง, หน้าเข้ม ก็ว่า; มีสีหน้าแดงหรือเข้มขึ้นเพราะเริ่มเมา.

ครืด

หมายถึง[คฺรืด] ว. ดาษไป, เกลื่อนไป, เช่น คนมากันครืด สีแดงครืด, ครึ่ด ก็ว่า.

เรื่อ

หมายถึงว. อ่อน ๆ (มักใช้แก่สีแดงหรือสีเหลือง).

แส้จามรี

หมายถึงน. แส้ที่ทำด้วยขนหางจามรี เป็น ๑ ในเครื่องเบญจกกุธภัณฑ์.

ช้างน้ำ

หมายถึงน. สัตว์ในนิยาย มีรูปร่างเหมือนช้าง มีงวงและงาคล้ายช้าง หางเป็นปลา.

ปาน

หมายถึงน. รอยสีแดงหรือสีดำเป็นต้นที่เกิดเป็นเองตามร่างกายบางแห่งแต่กำเนิด.

โกเมน

หมายถึงน. พลอยสีแดงเข้ม. (ส. โกเมท ว่า พลอยซึ่งได้มาจากเทือกเขาหิมาลัยและแม่นํ้าสินธุ มีลักษณะ ๔ ประเภท คือ สีขาว สีเหลืองซีด สีแดง สีนํ้าเงิน).

จินดา

หมายถึงน. ความคิด, ความนึก; แก้วมีค่า เช่น ทับทรวงดวงกุดั่นจินดาแดง. (อิเหนา).

กาคาบพริก

หมายถึง(สำ) ว. ลักษณะที่คนผิวดำแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีแดง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ