ตัวกรองผลการค้นหา
ตบมือ
หมายถึงก. เอาฝ่ามือตีกันให้เกิดเสียงเพื่อแสดงความยินดีเป็นต้น, ปรบมือ ก็ว่า.
ส้นรองเท้า
หมายถึงน. ส่วนล่างตอนท้ายของรองเท้าที่รองรับส้น.
ตะครุบกบ
หมายถึงก. หกล้มเอามือเท้าพื้น.
อุ้ง
หมายถึงน. ส่วนกลางของฝ่ามือหรือฝ่าเท้า.
ตะครุบ
หมายถึงก. เอามือตะปบลงจับโดยเร็ว.
สนับนิ้ว,สนับนิ้วมือ
หมายถึงน. ปลอกโลหะสวมปลายนิ้วมือสำหรับดุนก้นเข็มเพื่อไม่ให้เจ็บนิ้วมือ.
น้ำมือ
หมายถึงน. มือของตัวแท้ ๆ; รสมือ; ความสามารถในการทำ เช่น บำรุงสินค้าให้เกิดมีขึ้นในประเทศโดยนํ้ามือของคนไทยเรา.
ตะโพน
หมายถึงน. กลองสองหน้า รูปหัวสอบท้ายสอบกลางป่อง ขึงด้วยหนังทั้ง ๒ หน้า มีขารอง ตีด้วยฝ่ามือ.
มือถือสาก ปากถือศีล
หมายถึง(สำ) ว. มักแสดงตัวว่าเป็นคนมีศีลมีธรรม แต่กลับประพฤติชั่ว.
หัวดาวหัวเดือน
หมายถึงน. เม็ดตุ่มที่ผุดขึ้นตามตัว มีพิษมาก โดยมากขึ้นที่ฝ่ามือฝ่าเท้าและนิ้วมือนิ้วเท้า.
เกือกม้า
หมายถึงน. เหล็กรูปโค้งสำหรับรองกีบม้า.
ใบฎีกา
หมายถึงน. ตำแหน่งพระฐานานุกรมอันดับสุดท้ายรองจากสมุห์ลงมา.