ตัวกรองผลการค้นหา
ทวา
หมายถึง[ทะวา] (แบบ) ว. สอง. (ป., ส. ทฺวา).
บทมาลย์
หมายถึง[บดทะ-] (แบบ) น. เท้าผู้มีบุญ เช่นกษัตริย์.
มัธยมา
หมายถึง[มัดทะยะมา] ว. มัชฌิมา, ปานกลาง. (ส.).
วิธวา
หมายถึง[วิทะ-] น. หญิงม่าย. (ป., ส.).
ทวิช,ทวิช-
หมายถึง[ทะวิด, ทะวิชะ-] (แบบ) น. นก; พราหมณ์. (ป., ส. ทฺวิช ว่า ผู้เกิด ๒ หน).
อัธยาตมวิทยา
หมายถึง[อัดทะยาดตะมะวิดทะยา] (โบ) น. วิชาว่าด้วยจิต, ปัจจุบันใช้ว่า จิตวิทยา. (ส.).
อุปัทรพ
หมายถึง[อุปัดทะรบ, อุบปัดทะรบ] ว. อุปัทวะ. (ส. อุปทฺรว; ป. อุปทฺทว).
อุปัทวันตราย
หมายถึง[อุปัดทะวันตะราย, อุบปัดทะวันตะราย] น. สิ่งอุบาทว์และอันตราย. (ป. อุปทฺทว + อนฺตราย).
ปาวาร
หมายถึง[ปาวาน] (แบบ) น. ผ้าห่มใหญ่. (ป.; ส. ปฺราวาร).
บาปกรรม
หมายถึง[บาบกำ] น. บาป. (ส. ปาปกรฺม; ป. ปาปกมฺม).
ทท
หมายถึง[ทด, ทะทะ] น. ผู้ให้, มักใช้ประกอบท้ายศัพท์ เช่น กามทท = ผู้ให้สิ่งที่น่าปรารถนา. (ป., ส.).
บทศรี
หมายถึง[บดทะ-] (กลอน) น. เท้า (ใช้แก่เจ้านาย).