ตัวกรองผลการค้นหา
เบญจศก
หมายถึงน. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๕ เช่น ปีกุน เบญจศก จุลศักราช ๑๓๔๕.
สัปตศก
หมายถึงน. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๗ เช่น ปีฉลู สัปตศก จุลศักราช ๑๓๔๗. (ส.).
ปีหน้าฟ้าใหม่
หมายถึงน. ปีหน้า, เวลาข้างหน้า.
สหชาต,สหชาติ
หมายถึงน. ผู้เกิดวันเดือนปีเดียวกัน, ผู้เกิดร่วมปีนักษัตรในรอบเดียวกัน. (ป.); (ราชา) รก.
ซง้า
หมายถึง[ซะ-] น. ปีมะเมีย. (ไทยเหนือ).
เสด
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ปีจอ.
อธิกสุรทิน
หมายถึง[-สุระทิน] น. วันที่เพิ่มขึ้นในปีสุริยคติ คือ ในปีนั้นเพิ่มวันเข้าในเดือนกุมภาพันธ์อีก ๑ วัน เป็น ๒๙ วัน.
สัมฤทธิศก
หมายถึง[สำริดทิสก] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๐ เช่น ปีมะโรง สัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๓๕๐, ปีสำเร็จ (ครบรอบ คือ ปีที่ ๑๐ ของรอบ ๑๐ ปีของจุลศักราช) ซึ่งตั้งต้นด้วยเอกศก โทศก เป็นลำดับไปจน นพศก แล้วสัมฤทธิศก เป็นครบรอบแล้วตั้งต้นใหม่.
ลวงเล้า
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีระกา อัฐศก.
สัมพัจฉรฉินท์
หมายถึงน. พิธีสิ้นปี, ตรุษ. (ป.).
เอกศก
หมายถึง[เอกกะ-] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๑ เช่น ปีมะแมเอกศก จุลศักราช ๑๓๔๑.
นพศก
หมายถึง[นบพะ-] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๙ เช่น ปีเถาะ นพศก จุลศักราช ๑๓๔๙.